Ze zijn terug! De Zeeuwen op het Hogeland. Broeder Dieleman en Ries de Vuyst spelen in de kerk, tegenover Wongema. Misschien wel de twee beste zangers van Zeeland, zomaar in Groningen tegen het Wad aan.
Broeder Dielemans album “Oh mijn ziel” verscheen in 2023, het album “Contramine” van Ries de Vuyst is pas net van de persen.
Koop snel je kaarten, want dit gaat druk worden! Na het optreden kan je aansluiten bij de maaltijd in Wongema, voor € 22,50. Graag reserveren via post@wongema.nl
koop hier direct je kaartjes!
Over Broeder Dieleman
Sinds zijn debuut Alles Is IJdelheid uit 2012 geeft broeder Dieleman – het alter ego van Tonnie Dieleman – een onmiskenbare, mystieke draai aan zijn geboortegrond; liederen gezongen in Zeeuws-Vlaams dialect. De muzikale grenzen van Dieleman reiken verder dan slechts gitaar en stem: derde plaat Uut De Bron was bijvoorbeeld een fraai experimenteel werk waarbij geluidscollages, veldopnamen en melodieën samensmelten tot een meeslepend geheel.
Dielemans loopbaan kent veel bijzondere samenwerkingen met o.a. Colin H. Van Eeckhout (Amenra), Wannes Cappelle (Het Zesde Metaal), Bonnie ‘Prince’ Billy, The Boy Who Spoke Clouds en Baby Dee. De afgelopen jaren is Dieleman’s profiel als visueel kunstenaar gestegen. Zijn vorige album De Liefde Is De Eerste Wet komt van een lijfspreuk van kunstenaar Jan de Prentenknipper. De nieuwste langspeler van broeder Dieleman heet Oh mijn ziel, waarvan het leeuwendeel tot stand kwam in samenwerking met Baby Dee. Het album bevat twee muzikale bewerkingen van de Zeeuwse schrijver Leo Bootsgezel.
Over Ries de Vuyst
Ries de Vuyst werd bijna zeventig jaar geleden geboren in Breskens, een vissersdorp aan de goeie kant van de Westerschelde. Grotendeels op gegist bestek zette hij linkshandig een koers uit en verkende hij de Scheldedelta, z’n hoofd vol van klanken uit die andere Delta, studerend op stafrijm met over z’n schouder steeds de grote rooie Höfner 496.
Een eerste single, Cadzandse Blues, kwam uit in 1981. Nadat hij enkele decennia ervaring had opgedaan als frontman van een bluesband en begeleider van mensen als Lowell Fulson en Eddie Guitar Burns verscheen in 2011 eindelijk z’n eerste solo-cd, Killing the Blues. Behalve de titel bevatte die geen woord Amerikaans, wel een eerste versie van zijn lijflied Eben Haezer, opgedragen aan zijn grootouders die op hun binnenschip heen en weer voeren tussen Terneuzen en Gent.
In 2015 verscheen Oondert, weer een plaat vol met Zeeuws-Vlaamse versjes, een plaat met de stevigheid van een op het oliestel bereide pan preiprol. Minder nadrukkelijk de blues, hoewel die nooit ver weg is, maar veel aandacht voor de muziek van Django en de manier waarop die in de Zeeuws-Vlaamse grensstreek gekoesterd en in stand gebleven is, met hertalingen van liedjes uit die traditie en nieuwe originals.
In 2024 werkte Ries met productionele steun van Peter Slager aan een fonkelnieuwe elpee. Contramine is de naam van dit project en van het schip waar Ries sindsdien de kapitein van is. Met als bemanning veel oude en nieuwe vrienden en als kompas een weerbarstige manier om het leven te verwerken in liedjes die ergens over gaan.
